سنجش اثربخشی سرمایه گذاریهای تحقیقاتی و فیزیکی بر ارزش افزوده بخش صنعت و معدن

با توجه به نقش فزاینده تحقیق در توسعه اقتصادی، سرمایه گذاری در تحقیقات دارای آثار گوناگونی بر متغیرهای اقتصادی از جمله ارزش افزوده و تولید سرانه است. این آثار در بخش صنعت و معدن نیز قابل توجه می باشد، از این رو در این مقاله فرضیه های مختلفی در قالب مدلهای گوناگونی همچون مدلهای جانسون و استرینر، زاکازیت، کاب داگلاس، ترنسندنتال و خطی ساده برای سالهای (1351-1381) آزمون شده اند. از میان مدلهای برآوردشده، مدل کاب داگلاس به عنوان بهترین مدل انتخاب شد و حاکی از آن است که: 1. یک درصد افزایش در هزینه های تحقیقاتی سرانه بخش صنعت معدن، ارزش افزوده سرانه این بخش را پس از گذشت یک سال در حدود 041/0 درصد افزایش می دهد. 2. اثر سرمایه گذاریهای فیزیکی سرانه بخش صنعت و معدن بر افزایش تولید سرانه (تولید متوسط، ارزش افزوده سرانه) در این بخش، بیش از اثر هزینه های تحقیقاتی سرانه است. به طور کلی در خصوص بررسی اثر هزینه های تحقیقاتی بر ارزش افزوده بخش صنعت و معدن، مقاله حاضر با ترکیب زیر به رشته تحریر در آمده است. ابتدا به ادبیات موضوع اشاره و شاخصهای مربوط به آن در ایران بررسی شد؛ سپس روند اعتبارات تحقیقات صنعتی در ایران و برخی از کشورها مورد بررسی قرار گرفت و پس از آن با به کارگیری مدلهای مختلفی به آزمون رابطه میان هزینه های تحقیقاتی و ارزش افزوده در بخش صنعت و معدن پرداخته شد. در خاتمه، تنگناها و مشکلات موجود در این بخش بیان و پیشنهادهای لازم نیز ارائه شد.